Thuiswerken is als de winter

Sinds augustus zit ik weer met een team op kantoor. We beginnen vroeg: om 8 uur schuift iedereen achter zijn of haar bureautje. Degene die mij goed kennen, weten dat ik dan het liefst al een beetje eerder ben. In die vroege uurtjes is het nog rustig en kan ik in alle stilte opstarten.

Vanaf 8 uur barst het geweld los op de afdeling. De telefoon rinkelt, soms meerdere keren achter elkaar. Collega’s lopen in- en uit. En ook de radio staat te loeien. We kletsen een eind weg: “Hoe was je weekend?” of “Heb je je sportlesje nog gehaald gister?”.

Zo ongeveer vanaf half 9 begint mijn eerste meeting - uitzonderingen daar gelaten. Na een snelle stop bij het koffiezetapparaat inclusief smalltalk, volgt er nog meer smalltalk om vervolgens de diepte in te gaan. Back-to-back struikel ik door de afspraken, met tussendoor wat spaarzame minuten om mijn oplopende berg mails weg te werken. Met geluk rond half 1 nog wat tijd voor een broodje in een dampende kantine vol collega’s. Hier zitten we dan tafelvoetballend en kaartend onze meegebrachte bammetjes weg te werken. Áls we er tijd voor hebben. Anders blijft het bij tussendoor wat naar binnenschuiven om de hongerklop voor te blijven.

Bekaf

Als je dit zo leest, lijkt het niet vreemd om volledig gesloopt te zijn na een week werken. De eerste weken vond ik dat dan ook erg wennen. Tijdens eerdere opdrachten werkte ik eigenlijk nooit meer dan de helft van de tijd op locatie. Alleen voor meetings of voor de gezelligheid, spraken we af op kantoor. Bovendien bespaart het zeeën aan reistijd.

Het dagelijks werken op kantoor mag niet onderschat worden. Menig burn-out wordt ontwikkeld doordat de boog te vaak en te lang gespannen is, in die hectische (kantoor)tuin. De emmer vol prikkels wordt niet vaak genoeg geleegd. Op den duur breekt zoiets je op.

Flow

Thuiswerken is nodig om af en toe eens de diepte in te kunnen, in stilte iets af te maken, niet continue afgeleid te worden. Zie het als een balansdag. Net als de winter, waarin we onszelf even terugtrekken en naar binnen keren om ons op te laden voor het voorjaar. Thuiswerken creëert afstand van collega’s en kantoor. Een ruimte. En ruimte is goed.

In het voorjaar ontstaat er weer energie voor nieuwe dingen, komt er ruimte voor groei en verandering. In de zomer gaan we knallen. We staan qua energie in bloei, dit is de tijd om te shinen. In de herfst doen we weer een stapje terug. De behoefte aan een dagje thuis neemt weer toe.

Cultuur

In het bedrijf waar ik nu werk, is thuiswerken geen gewoonte. Sterker nog, er wordt stiekem wel een beetje verwacht dat we met z’n allen de kantoortuin vullen. Rumoer, gezelligheid, zichtbaarheid, snel schakelen en goed bereikbaar zijn. Allemaal belangrijke factoren die zwaar wegen in de keuze voor het beleid.

Maar het breekt met mijn flow. Ik heb de winter nodig om harder te groeien in de lente, en weer van de zomer te kunnen genieten. Sorry not sorry - maar tenminste een halve dag per week thuis werken is voor mij een must. Ik ga er beter van presteren en ik hou het langer vol. Niet echt onbelangrijk, al zeg ik het zelf.

Ik ben niet de enige. Hoe ga jij om met deze balans?

Vorige
Vorige

Learnings voor het uitrollen van CSRD

Volgende
Volgende

‘Wat dóe je nu eigenlijk?’